Bursa Mutlu Son

Bursa Mutlu Son Başlangıç olarak en iyisi, daha çok, evrensel bir izlenim taşıması, bir veya iki anıştırma içermesi, bir yahut iki kuşkuyu silmesidir. Hileyle başkalarını uzaklaştırma olanağı sağladığı için sırası ulaştığında nişanlılığın yararlı olduğu yolunda düşünceler yer alabilir. Ek olarak, nişanlılığın taşıdığı kusurlarla ilgili gözlem yapma fırsatı kaçırılmamalı. Amcamın evinde, bir karikatür tipin ona devamlı eşlik etmesini sürdürebilirim. Kız yüreğindeki erotizmi benim yardımım olmadan uyandıramaz.

Ben bunu yadsır ve bu karikatürün ona eziyet etmesine izin verirsem nişanlılıktan çok çabuk bıkacak, fakat gene de gerçekte, onu bundan bıktıranın ben olduğumu söyleyemeyecektir. Bugün minik bir mektup ona, benim kendi durumumu anlatarak ruhunun tadı hakkında bir anıştırma sunacak. Doğru yöntem budur. Ve benim haiz olduğum şey yöntemdir; bunun için teşekkür ediyorum size, daha önce sevmiş olduğim değerli genç kızlar. Cordelia’ya karşı dilediğim gibi olmamı sağlayan son derece uyumlu ruhumu size borçluyum. Sizi şükranla anıyorum, bu şeref size ilişkin:

Bursa Mutlu Son

Bursa Mutlu Son Genç kızların kendilerinden devamlı bir ÅŸeyler öğrenilebilecek, doÄŸuÅŸtan öğretmenler olduklarım hiç aklımdan çıkarmayacağım – hiçbir ÅŸey öğrenmeseniz, iyi mi kandırılacaklarını öğrenirsiniz- çünkü bu, en iyi, kızların kendilerinden öğrenilir. Ne denli yaÅŸlansam da, bir adamın sadece bir genç kızdan bir ÅŸey öğrenemeyecek kadar yaÅŸlandığı zaman sonunun geleceÄŸini asla unutmayacağım. Cordelia’cığım! Beni bu ÅŸekilde hiç düşünemediÄŸini söylemiÅŸtin, ama bu ÅŸekilde olabileceÄŸimi ben de düşünmemiÅŸtim. Bu daha çok ÅŸendeki bir deÄŸiÅŸim deÄŸil mi? Aslında deÄŸiÅŸen ben deÄŸil de senin bana bakışın olamaz mı?

Bu bendedir, çünkü seni seviyorum; şendedir, çünkü sevdiğim kişi sensin. Mantığın soğuk ve sakin ışığında, gururlu ve kendimde olarak her şeyi düşündüm; aslabir şey korkutmadı beni, hiçbir şey şaşırtmadı; bir ruh gelip kapımı çalsa bile ona kapıyı açmak için şamdanı alırdım sakin bir şekilde. Ama kapıyı açmış olduğumda karşımdaki hayaletler, silik, kuvvetsiz görüntüler değildi, şendin Cordelia; yaşam, gençlik ve güzellikti benimle buluşmaya gelen. Ellerim titriyor, ışığı düzgün tutamıyorum; gözlerimi senden alamadan, ışığı öylece tutmayı dileyerek senin karşında geri çekiliyorum. Evet, ben değiştim, fakat ne oldum? Iyi mi değiştim?